میزان دستیابی به اهداف عملی در گروه آموزشی دندانپزشکی کودکان

زمینه و هدف: دانشکدههای دندانپزشکی تا دانشآموختگان توانمندی برای ارائه خدمات سلامت دهان تربیت نمایند. هدف از این مطالعه بررسی ارزیابی دستیابی به مهارتهای کلینیکی دانشجویان در گروه آموزشی دندانپزشکی کودکان در دانشکده دندانپزشکی تهران بود. روش بررسی: یک مطالعه مقطعی- توصیفی بر روی کلیه 55 نفر دانشجویان سال ششم به صورت سرشماری و گردید. دادهها توسط پرسشنامهای روا و پایا براساس توانمندیهای بالینی مورد انتظار تهیه گردید. قضاوت دانشجویان از سطح مهارتهای عملی خودشان نمرهدهی براساس طیف لیکرت از یک تا پنج، به صورت خیلی کم، کم، متوسط، زیاد و خیلی زیاد سنجیده شد. دادهها به وسیله روشهای آماری توصیفی میانگین هر مهارت گزارش شد، از آنالیز رگرسیون برای آنالیز تاثیر فاکتورهای جنس، سن و سهمیه پذیرش استفاده شد.  یافتهها: تمامی دانشجوی سال ششم ورودی از آزمون سراسری در این تحقیق شرکت کردند (میزان مشارکت 100%). تعداد هشت مهارت از هفده مهارت مورد بررسی به عنوان کسب توانمندی زیاد یا خیلی زیاد، از سوی دانشجویان ارزیابی شد. توانایی درمدیریت دندانهای ضربه خورده از سوی بیش از 70% دانشجویان کم یا خیلی کم ارزیابی شد.  نتیجه گیری: بر اساس نتایج بدست آمده، دانشجویان سطح قابل قبولی از کسب مهارتهای عملی را به صورت خود ارزیابی بیان کردند، اما برنامه آموزشی نتوانسته بود به ایدهآلهای آموزشی خود برسد. تغییراتی در آموزش به منظور ارتقاء سطح توانمندیهایی که امتیاز پایینی را کسب کرده بودند، مورد نیاز  می باشد.